I love school!
Door: Tina
Blijf op de hoogte en volg Tina
04 Februari 2014 | Thailand, Bangkok
Voor de mensen die gister m'n blog hebben gelezen zal deze titel wel wat vreemd lijken. En misschien is dit gevoel na 1 dag weer over maar vandaag was het echt leuk op school.
Het was de eerste officiële lesdag (gister was natuurlijk alleen maar intro). We hadden Marketing Research van Mr Prantik, Marketing in Asia en Cross Cultural Management van Mr. Peter. Peter komt uit Australië en praat ook met zo'n accent, mooi is dat. Hij zei steeds: "Allrighty!"
Anyways, de vakken en onderwerpen zijn echt wat ik leuk vind. En over de schoenen (want dat was gister nogal een heikel punt) ik ben weer op flip flops naar school gelopen, en heb in de lift vlak voor t leslokaal de pumps aan gedaan. Omdat we in de airco zaten was het heel goed te doen (respect maar ook verwondering voor vrouwen die vrijwillig op nog hoge hakken rondlopen of zelfs op stap gaan. Jullie zijn debiel. Echt.).
Misschien went het ook al wat. Mijn voetjes lopen al bijna 22 jaar op comfortabele sneakers en zijn deze k** schoenen niet gewend.
In het tussenuur hebben we koffie gedronken in een soort Douwe Egberts cafe op de campus. De koffie kostte 100 baht en een cakeje 25. Das omgerekend €2,50 en €0,63. Nu wil ik niet krenterig doen, maar das voor Thaise prijzen nog aardig duur (voor de koffie dan).
In het andere tussenuur zijn we naar een koffieshop (niet te verwarren met coffeeshop Nederlanders! Want dan zat ik nu in de gevangenis levenslang uit te zitten) waar de koffie 35 tot 50 baht kost (afhankelijk van "normale" koffie tot een macchatio). We hebben er ook een sandwich bij besteld met kaas en bacon en dit was eigenlijk een tosti zoals we die gewend zijn. Heerlijk. Maar het zijn iedere keer zulke kleine porties. Logisch dat die Thaise mensen zo klein zijn.. :S Ik heb dan nog niet eens een grote maag, maar ik heb iedere keer de neiging 2x te bestellen zo weinig is het. Ook de maaltijden in Sita Villa zijn aan de krappe kant. Gelukkig hebben ze ook Lays chips hier dus dat "moeten" we dan 'savonds maar eten.
Vandaag viel me weer een aantal dingen op en bedacht ik me nog wat ik even met jullie wilde delen.
Het eerste: Ik ging even naar de WC voor een plasje. Ik trek een deur open en zie: geen wc papier! Verdorie, dan naar een ander hokje. Ook geen wc papier! Tsss, wat een pech. Hokje er tegen over dan? Ook niet! Oke nu viel het toch wel op, er hingen ook geen WC papier houders maar er stonden wel prullemandjes naast de wc met daarin papier.
Loop ik terug en zie ik dat er bij de wasbakken een wc papier dispenser hangt en dat je dus van te voren al in moet schatten hoeveel je nodig hebt!
Handig zeg, wat nou als je zit, en je denkt dat je alleen moet plassen... maar er komt nog wat achter aan...... Dus ik heb meteen (toen ik even alleen was) een grote voorraad papier gepakt en ben een hokje ingerend. Bij nader inzien was deze extra aangelegde munitie niet nodig, maar "je weet t dikwijls niet!" zou m'n vader dan roepen.
Erg gênant. Het voelt alsof je over de camping loopt met een gigantische rol en dat iedereen dan weet dat je gaat poepen.
Verder rijden de auto's hier aan de linkerkant van de weg. Dit is voor ons niet boeiend zou je zeggen want we mogen niet rijden hier (en willen we ook niet) maar iedere keer wanneer we over willen steken kijken we eerst naar links, hebben de neiging over te steken als er niks aan komt, en dan naar rechts, WOWW!! ineens een auto. Ja duhhh, die komt van die kant. Erg vreemd en het went nog niet. Ben bang dat ik er over 5 maanden wel aan gewend ben en dan in Nederland weer moet uitkijken.
En het laatste dingetje gaat over cultuur. Vandaag in de les Cross Cultural Management ging het over culturele verschillen en hoe dat het zaken doen kan beïnvloeden.
Ik moest meteen even denken aan de Thaise cultuur. Thailand is "het land van de glimlach". Maar ik vind die glimlach vooral fake en schijnheilig. Thaise mensen lachen, ook als ze daar geen zin in hebben omdat ze bijvoorbeeld chagrijnig zijn of een slechte dag hebben. Nederlanders zijn erg direct. Als ons iets niet bevalt, dan zul je dat horen of kun je dat zien aan ons. En vandaag realiseerde ik me, dat we daar wel voorzichtig mee moeten zijn.
Van de week duurde het eten zoo lang ergens, en hebben we de bestelling geannuleerd en zijn we ergens anders heen gegaan. We keken natuurlijk ontevreden en een "dankjewel" kon er niet vanaf. Want we hadden inmiddels al een uur gewacht en het zou nog een kwartier duren voor de eerste 2 porties en we hadden er 8 nodig. Hij bleef lachen en beetje onderdanig buigen met hun handen in een soort gebedshouding (dat doe je als je iemand bedankt). Maar, zo zouden thaise mensen niet doen. We zijn veel te direct. Maar goed, dat besef/realiseer je je dan achteraf. Ik hoop maar dat hij ons niet haat nu. We zijn hier tenslotte te gast. (Denk eens aan hoe wij tegenover bepaalde groepen buitenlanders staan).
Nou nu is het wel mooi geweest! Wie nu nog leest is een diehard want ik zie dat ik weer heeeeel veel heb getypt! En tot nu toe ook elke dag! Verveelt het al?
Vanavond even lekker rustig aan en even skypen. Hopelijk wordt het morgen net zo leuk als vandaag!
Groetjessss xxxxx
Het was de eerste officiële lesdag (gister was natuurlijk alleen maar intro). We hadden Marketing Research van Mr Prantik, Marketing in Asia en Cross Cultural Management van Mr. Peter. Peter komt uit Australië en praat ook met zo'n accent, mooi is dat. Hij zei steeds: "Allrighty!"
Anyways, de vakken en onderwerpen zijn echt wat ik leuk vind. En over de schoenen (want dat was gister nogal een heikel punt) ik ben weer op flip flops naar school gelopen, en heb in de lift vlak voor t leslokaal de pumps aan gedaan. Omdat we in de airco zaten was het heel goed te doen (respect maar ook verwondering voor vrouwen die vrijwillig op nog hoge hakken rondlopen of zelfs op stap gaan. Jullie zijn debiel. Echt.).
Misschien went het ook al wat. Mijn voetjes lopen al bijna 22 jaar op comfortabele sneakers en zijn deze k** schoenen niet gewend.
In het tussenuur hebben we koffie gedronken in een soort Douwe Egberts cafe op de campus. De koffie kostte 100 baht en een cakeje 25. Das omgerekend €2,50 en €0,63. Nu wil ik niet krenterig doen, maar das voor Thaise prijzen nog aardig duur (voor de koffie dan).
In het andere tussenuur zijn we naar een koffieshop (niet te verwarren met coffeeshop Nederlanders! Want dan zat ik nu in de gevangenis levenslang uit te zitten) waar de koffie 35 tot 50 baht kost (afhankelijk van "normale" koffie tot een macchatio). We hebben er ook een sandwich bij besteld met kaas en bacon en dit was eigenlijk een tosti zoals we die gewend zijn. Heerlijk. Maar het zijn iedere keer zulke kleine porties. Logisch dat die Thaise mensen zo klein zijn.. :S Ik heb dan nog niet eens een grote maag, maar ik heb iedere keer de neiging 2x te bestellen zo weinig is het. Ook de maaltijden in Sita Villa zijn aan de krappe kant. Gelukkig hebben ze ook Lays chips hier dus dat "moeten" we dan 'savonds maar eten.
Vandaag viel me weer een aantal dingen op en bedacht ik me nog wat ik even met jullie wilde delen.
Het eerste: Ik ging even naar de WC voor een plasje. Ik trek een deur open en zie: geen wc papier! Verdorie, dan naar een ander hokje. Ook geen wc papier! Tsss, wat een pech. Hokje er tegen over dan? Ook niet! Oke nu viel het toch wel op, er hingen ook geen WC papier houders maar er stonden wel prullemandjes naast de wc met daarin papier.
Loop ik terug en zie ik dat er bij de wasbakken een wc papier dispenser hangt en dat je dus van te voren al in moet schatten hoeveel je nodig hebt!
Handig zeg, wat nou als je zit, en je denkt dat je alleen moet plassen... maar er komt nog wat achter aan...... Dus ik heb meteen (toen ik even alleen was) een grote voorraad papier gepakt en ben een hokje ingerend. Bij nader inzien was deze extra aangelegde munitie niet nodig, maar "je weet t dikwijls niet!" zou m'n vader dan roepen.
Erg gênant. Het voelt alsof je over de camping loopt met een gigantische rol en dat iedereen dan weet dat je gaat poepen.
Verder rijden de auto's hier aan de linkerkant van de weg. Dit is voor ons niet boeiend zou je zeggen want we mogen niet rijden hier (en willen we ook niet) maar iedere keer wanneer we over willen steken kijken we eerst naar links, hebben de neiging over te steken als er niks aan komt, en dan naar rechts, WOWW!! ineens een auto. Ja duhhh, die komt van die kant. Erg vreemd en het went nog niet. Ben bang dat ik er over 5 maanden wel aan gewend ben en dan in Nederland weer moet uitkijken.
En het laatste dingetje gaat over cultuur. Vandaag in de les Cross Cultural Management ging het over culturele verschillen en hoe dat het zaken doen kan beïnvloeden.
Ik moest meteen even denken aan de Thaise cultuur. Thailand is "het land van de glimlach". Maar ik vind die glimlach vooral fake en schijnheilig. Thaise mensen lachen, ook als ze daar geen zin in hebben omdat ze bijvoorbeeld chagrijnig zijn of een slechte dag hebben. Nederlanders zijn erg direct. Als ons iets niet bevalt, dan zul je dat horen of kun je dat zien aan ons. En vandaag realiseerde ik me, dat we daar wel voorzichtig mee moeten zijn.
Van de week duurde het eten zoo lang ergens, en hebben we de bestelling geannuleerd en zijn we ergens anders heen gegaan. We keken natuurlijk ontevreden en een "dankjewel" kon er niet vanaf. Want we hadden inmiddels al een uur gewacht en het zou nog een kwartier duren voor de eerste 2 porties en we hadden er 8 nodig. Hij bleef lachen en beetje onderdanig buigen met hun handen in een soort gebedshouding (dat doe je als je iemand bedankt). Maar, zo zouden thaise mensen niet doen. We zijn veel te direct. Maar goed, dat besef/realiseer je je dan achteraf. Ik hoop maar dat hij ons niet haat nu. We zijn hier tenslotte te gast. (Denk eens aan hoe wij tegenover bepaalde groepen buitenlanders staan).
Nou nu is het wel mooi geweest! Wie nu nog leest is een diehard want ik zie dat ik weer heeeeel veel heb getypt! En tot nu toe ook elke dag! Verveelt het al?
Vanavond even lekker rustig aan en even skypen. Hopelijk wordt het morgen net zo leuk als vandaag!
Groetjessss xxxxx
-
04 Februari 2014 - 12:17
Angela:
Mooi Tina. Maar krijgen we ook een foto van Tina K. Op hakjes?? Veel plezier! -
04 Februari 2014 - 12:18
Pity:
Tina,
Ik fyn it boeiend om te lêzen, dus troch gean, want ik lear der in soart fan. Ik wit neat fan Thailan en dat wurdt op dizze manier hiel nijskjirrig. Foaral omdasto it fertelst.
Pity -
04 Februari 2014 - 12:28
Mem:
NEE! , niet stoppen,
Het is net of zit je hier thuis aan tafel te vertellen.
Doorgaan, en ik hoop dat je het zo leuk blijft vinden, en dat je heel veel van " naar school gaan" gaat houden :-)
Tút -
04 Februari 2014 - 19:01
Martin:
Hoi Tina,
heb even bijgelezen, wat leuk om zo toch nog te weten wat je allemaal meemaakt daar.
Niet te veel bij de Go-Go barretjes blijven hangen he, bewaar dat maar voor de Doelensteeg :P
Heel veel plezier meis, hou je goed!
Groet van je mobiele collega ;-) -
04 Februari 2014 - 20:11
Tante Esther:
Vooral NIET stoppen met schrijven! Xx -
04 Februari 2014 - 20:59
Inge:
Zoo Tina wat een wijze levenslessen heb jij nu al geleerd... Ik ben benieuwd hoe wijs jij terugkomt. -
04 Februari 2014 - 21:33
Theunis:
Je kunt straxxxxx je blog wel in boekvorm uitbrengen,het leest zo lekker weg,maar misschien ben ik ook wel een beetje partijdig. "Toeval bestaat niet":zeggen ze,maar NOOIT is er een film over Thailand op tv,en jawel morgen is het zover. Een ouderwetse gooi-en smijtfilm,welke zich afspeelt in Bangkok. Krijgen we toch een beetje een idee,waar jij nu je dagen slijt.
Vandaag les gegeven op Sytse zijn "oude" school,erg leuk behalve de laatste klas....wat een gajes!! Kwartier voor het einde,heb ik ze maar los gelaten....toedeledokie......gelukkig was ik vroeger een brave leerling..... ;-) Laterrrrrs!! xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
