Ben ik weer!

Zooo dat is lang geleden! Sinds Peter en mem hier zijn verwaarloos ik de rest een beetje en dat is natuurlijk niet de bedoeling!

Allereerst heb ik Peter en Mem niet op kunnen halen van het vliegveld.. :( Het was de dag na het paasweekend en alle balinezen moest naar het werk of iig op de weg zijn. Ik heb 2 uur in een taxi gezeten en kwam nergens.. Gelukkig had ik verteld aan de taxi chauffeur (je moet het ergens over hebben) waar hun hotel was en hij heeft me daar uiteindelijk gebracht. Ook was mem zo slim om even wifi op te zoeken en mij te appen dat het langer kon duren (ze stonden ook in een mega rij) en zo las ze mijn paniek berichtje dat ik niet op het vliegveld zou staan.
Ik was 14:00 vertrokken, en zij kwamen 17:00 pas aan bij het hotel, want ook zij stonden in de file! Toen ik ze zag was alles natuurlijk goed en veegden we snel de traantjes weg want we waren dan eindelijk samen op BALI!! 's Avonds lekker uiteten geweest en daarna ben ik weggegaan want ze waren toch wel moe van de lange reis.

Verder hebben we die week vaak savonds samen gegeten en smiddags op het strand gelegen (als ik vrij was van school). Ook kwamen mijn oom en tante en nichtjes afgelopen zaterdag aan op Bali (puur toeval, zelfde periode geboekt) en hebben we zaterdagavond met zn allen een borreltje gedaan op het strand. Geweldig dat dat zo kan en wat zou pake het geweldig hebben gevonden!

Afgelopen zondag stond mijn 2e duikles op het programma en gingen we echt in de zee duiken! Helaas liep dit niet zoals verwacht en kon ik bij de eerste duik niet verder dan 2 meter want mijn oren deden zon pijn! Ter illustratie: het voelde alsof iemand met een mes in m'n oren stak.. Geen pretje! Ik had de tranen in m'n ogen en ook klaren lukte me gewoon niet! De instructeur zei dat ik even rustig aan moest doen voor de officiële duik en ik moest als laatste naar beneden (we gingen 1 voor 1) zodat m'n oren weer even konden rusten. Helaas, ook hier kon ik niet naar beneden en ben toen weer op de boot gaan zitten. Ontzettend teleurgesteld en verdrietig. Naderhand hebben de instructeurs mij verteld dat het niet kunnen klaren door mijn verstandskiezen kan komen, en mijn pijn kon komen doordat ik vroeger mijn trommelvlies vaak heb gescheurd door ontstekingen, en dat die littekens nu de oorzaak van de pijn zijn. Helaas! Dus er gaat aanstaande zondag niet weer gedoken worden, en we zouden naar een schipbreuk.. :(

Gelukkig zijn er nog andere leuke dingen te doen en ga ik vandaag weer surfles krijgen, dit keer van Ripcurl. Hier hadden we in de 2e week een bedrijfsuitje en toen hebben ze onze klas een gratis surfles aangeboden! Super vet, dit kost normaal bij dit bedrijf zon €70, en wij krijgen vandaag 2 uur les gratis. :) Het zal weer vallen en opstaan worden, maar het is wel ontzettend leuk (en zout).

Ook hebben wij vorige week vrijdag de Batur beklommen. Nou mensen; bereid u voor op een klaagzang.
Mijn god wat viel me dit toch tegen en waar is mijn conditie gebleven? Ik meende dat ik wel aardig in shape was maar dit sloeg echt alles. De batur is een actieve vulkaan op Bali van zon 1700 meter hoog. Snachts om half 2 werden we opgehaald, we kregen een ontbijtje en ik vroeg de aardige man of we op de vulkaan nog eens een ontbijt kregen. Ja zei hij! Dit is voor in de auto!
Top! Want ik had al weer honger. Onderweg zagen we nog een aantal balinezen met een dikke python sjouwen... Tja je maakt wat mee hier snachts hoor! Deze python was ongeveer 3 meter lang. Super fijn idee....
Afijn, bij de berg stond een mollig vrouwtje ons op te wachten dus ik dacht; dit is mijn tempo! NOTTTT! Dit vrouwtje had me flink misleidt want we vlogen de berg op! Ook hadden we gehoord dat het koud kon zijn dus ik had een tshirt aan met daarover een truitje, een sportbroekje kort en een joggingsbroek. Dit kon na 5 minuten rennen wel uit. Het was pikke donker (duh snachts) en ik struikelde over elke losliggende vulkanische rots dus met gevaar voor eigen leven ging ik de zon zien opkomen op een of andere kut berg.
Toen we ein-de-lijk boven waren vroeg ze of we nog verder wilden, het was nog 25 minuten. Dit hebben we gedaan (wat een bikkels!!!) en toen kwamen er ineens overal wolken en zagen we die hele zon niet opkomen! ELLENDEEEE! Tot overmaat van ramp vroegen wij om ons ontbijt en ze zei; nee die hebben jullie al in de auto gehad. OMG... geen ontbijt dus. En we moesten nog naar beneden.
Om het af te ronden, ik werd helemaal slap en chagrijnig en ben tot de conclusie gekomen dat ik nooit weer een berg ga bewandelen!! De enige berg die ik ga bedwingen is waar ik met een stoeltjes lift naar boven kan en skiënd naar beneden.
Het enige leuke was dat we de krater konden zien van de vulkaan en dat je met het uitzicht ook de laatste eruptie van 1963 kon zien, er lag allemaal zwart lava. Heel vet! Maar dat was ook het enige...

Verder waren dit wel de hoogtepunten. Foto's worden, as we speak, geupload en komen weer op deze link: http://www.mijnalbum.nl/Album=QNV6OXHF

Dit weekend gaan mem peter en ik onder andere naar Tanah Lot, een tempel in het water die alleen bij eb te bereiken is. Een toeristische trekpleister uiteraard maar moet je toch gezien hebben vind ik.
Nog maar 7 weken.. wat vliegt de tijd hier!

xxxxx uit het prachtige Bali