Workoutsss

Ben ik weer achter de broek aangezeten door mijn vader en Esther. Jullie begrijpen niet dat deze hoogstaande literatuur niet zomaar uit de mouw kan worden geschud. Over een stukje tekst doe ik uren, dagen, het liefst weken. Zodat ik ook nog spelfouten eruit kan halen.
Maar goed, daar is nu geen tijd voor want sommige worden ongeduldig!

Dus even een verslag van afgelopen dagen.

De dagen voor het weekend:
Regen! Er was weer regen! Nu hebben jullie niks hieraan maar ik kan er echt van genieten. De geur van regen is echt lekker. En bovendien, je weet gewoon dat het hier maar even duurt, en niet meteen 30 weken. Dus regen is fijn. :)

Vrijdag 21 februari
We konden ons in de eerste week opgeven voor een voetbaltoernooi en dat heb ik gedaan. Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Om 17:00 zouden we los. Gelukkig was het weer de afgelopen dagen wat bewolkt en daardoor 10 graden (!) kouder. Dit maakten de omstandigheden voor een fanatiek vriendschappelijk duel een stuk aantrekkelijker.
We moesten 16:30/16:45 aanwezig zijn en kregen daar shirts van Stenden. Wij in het donker oranje, de tegenstander in het fel oranje. Logische kleuren combinatie.
Het was een team met personeel van Rangsit University. De eerste helft waren het allemaal 40 of 50 plussers maar de tweede helft kwam er een frisse delegatie knaapjes in. Maar hier later meer over.
Er kwam een hele ceremonie, we moesten een line up maken en handjes schudden en t voelde allemaal als een Champions League. Ook werden we toegesproken in het Thais door wat belangrijke mensen van school. Maar volgens mij spraken ze gewoon de tactiek nog even door.
Ik weet niet hoe laat we uiteindelijk zijn gestart maar het duurde allemaal erg lang. Wij hadden de opstelling al lang klaar. 2 wissels, ik startte de 1e helft op de rechts voor.
Er waren ook 2 commentatoren, in het Thais weer, die niet onder stoelen of banken verborgen dat ze voor onze tegenstander waren. Niet dat ik Thais versta, maar de toon waarop ze begonnen te praten als zij aan de bal waren sprak boekdelen.
Ook wanneer ik, het enige meisje op het veld, de bal door kopte werden de 2 commentatoren erg enthousiast. Kennen ze hier vast niet, vrouwen voetbal. Mijn team vond het iig erg grappig en ik kon er zelf ook wel om lachen.
In de eerste helft viel de 1-0 en zo gingen we rusten. In de rust was er weer een hele ceremonie met touwtrekken, en soort aerobics ofzo. Naja duurde veeeeel te lang weer want ik wilde weer spelen.
2e helft:
Ineens waren alle oude mannetjes, die ik wel voorbij kon spelen, ingeruild voor hun zoons ofzo. Pfoee moesten we toen ff dik aan de bak! We probeerden onze 1-0 te verdedigen en dit lukte helaas niet. 1-1. Verder erg leuke wedstrijd, was genieten!

Ons plan was om zaterdagavond naar Khao San Road te gaan, een straat met kroegjes en erg bekend om alle backpackers die daar komen. Alleen hoorden we vrijdagavond dat er veel protesten daar in de buurt waren en dat Khoa San Road zelfs de weg geblokkeerd zou worden.. Of dat waar is weten we natuurlijk niet. Maar we wilden het ook niet opzoeken. Dus dit hebben we overgeslagen.
Verder heerst er nog veel onrust en zijn er ook dit weekend weer doden gevallen. Niets om je zorgen over te maken, het geweld is ver bij ons vandaan en zoeken het verder niet op. Maar de shopping malls die op ons lijstje stonden, kunnen we denk ik wel ervan af halen want er komt nog geen verbetering waarschijnlijk.

Zaterdag 22 februari
(Spierpijn!!)
We zijn naar Chatchuchak Weekend Market geweest. Dit schijnt de grootste markt ter wereld (!) te zijn met 15.000 kraampjes. Helaas niet 15.000 verschillende kraampjes (of misschien maar beter?). Het was veel van hetzelfde maar wel erg leuk! We hebben er aardig wat kunnen kopen. Maar op een gegeven moment word je wel moe van het afdingen en onderhandelen iedere keer. Ben blij dat dat in Nederland niet zo hoeft. Gelukkig ook vandaag een beetje bewolkt en af en toe wat zon. Waardoor de temperatuur niet ontzettend hoog was. Het grootste gedeelte was ook overdekt dus het was heel goed te doen.

Zondag 23 februari
Erawan National Park. Een rit van 200 kilometer in 3 uur. Met 7 man in een taxi busje en we zouden 8:00 vertrekken. Een aantal van ons waren de nacht ervoor gaan stappen, en die hadden grootse moeite om op tijd te komen. Om 8:00 wachtten we nog op 1 iemand, dus het viel mee. En 8:15 reden we weg. Eerst door de stadse omgeving van Bangkok maar hoe dichterbij we kwamen, kwamen we echt in het plattelands gedeelte van Thailand. Dit is wat ik al een tijdje wil zien. Steden heb je overal wel. Hier zag ik (de rest sliep) mensen werken op velden (geen idee wat ze deden), oude verrotte huisjes en armoedige omstandigheden.
We kwamen ook op steeds kleinere wegen. Reden we naar Hua Hin en Pattaya nog over 5 baans snelwegen, reden we nu ineens op een 1 baans weg. Ook weer lekker, de chauffeur haalt gewoon onze voorganger in in een bocht. Super fijn. Wat als er een auto aan kwam? Naja niet over nadenken, hij zal het wel weten.
Langs 1 van die wegen zag ik weer zo'n krotje. Gemaakt van hout en palen en wat golfplaten. Met ook een waslijntje met was eraan. En ik dacht aan m'n vorige blog. Zit ik te zeiken over dat mijn was niet schoon wordt, en niet fris ruikt. Pff, waar zouden die mensen het mee hebben gewassen? Stromend water hadden ze nog niet eens denk ik. Eigenlijk is mijn gezeur dan ook te triest voor woorden en je voelt je dan wel verwend met z'n allen in een luxe taxi busje voorzien met airco en een tv, door het platteland van Thailand te scheuren. Maarja, helaas is dit nu eenmaal de realiteit.
Toen we aankwamen hebben we eerst wat gegeten, en zijn dan de watervallen op gaan zoeken. Ik had m'n nike sneakers aan want ik verwachtte moeilijke paden en ik ben erg blij dat ik zo verstandig was.
Want oh my god, dit was me toch een beste work-out! De waterval bestond uit 7 "levels". En bij elk platform kon je zwemmen. De eerste 3 waren overvol en daar kon je nog met een auto komen zag ik. Maar daarna werd het snel minder en werden de dikke mensen van de dunne mensen gescheiden. Want dit was een behoorlijke klim aan het worden! Gelukkig scheen de zon en was het 36 graden......want ja vandaag was het niet bewolkt natuurlijk!
Na een uur, had ik een persoonlijke waterval onder mijn kleren en was ik het eigenlijk al helemaal zat. Maarja, ik had dat pokke eind niet voor niets gelopen en ik zou die 7e "etage" halen. Behoorlijke treden omhoog, dan weer naar beneden, en toen hielden de trappen op en moesten we over rotsen en boomstronken de weg naar boven vinden. Ondertussen moesten we ook nog oppassen voor "fierce monkeys" wat letterlijk vertaald woeste apen betekend. Die woeste apen hadden zich verstopt denk ik, wel zagen we nog een familie aapjes met waarschijnlijk een vader, moeder en 2 baby's. Erg leuk, maar een foto was moeilijk om te maken. En ik wilde niet dichterbij komen in verband met de waarschuwing. Na aapjes gekeken te hebben moesten we door. Het park sloot om 4 uur, en toen zouden we ook weer in de taxi zitten en we hadden nog steeds niet gezwommen en waren ook nog niet boven geweest. Pfoe pittig dagje want ik had nog steeds spierpijn van de voetbalwedstrijd.
Toen we eindelijk boven waren..... Was er een waterval net als bij die andere levels. Oke, deze was wel ietsje mooier maar het was wel wat anti climax allemaal. Het kon ook zijn dat de watervallen niet zo spectaculair waren omdat het geen regenseizoen is, en de warmte weer begint te komen. Maarja, we konden nu weer naar beneden.
Halverwege eindelijk een plons gemaakt. Ik deed de GoPro aan, want het water was mooi helder, geen geheugen kaartje! Potverdikke. Zooo jammer. Naja dan maar niet.
We stonden met de voeten op een rots om in het water te komen, maar daar kwamen ineens allemaal woeste vissen! Ze knabbelden aan onze tenen en Dennis was zelfs gebeten door een vis. Daar hadden ze ons nou niet voor gewaarschuwd! Erg eng, ik hou niet van woeste vissen. Ze zouden bang voor ons moeten zijn maar in plaats daarvan bleven ze om ons heen zwemmen.
Dit was dus van korte duur al was het koude water wel lekker verfrissend. Snel kleren weer aan en naar beneden hiken. We waren precies om 4 uur bij te taxi, zoals afgeproken. Helemaal kapot.
Rond 20:00 waren we weer thuis, het verkeer zat ons behoorlijk tegen de terugweg.

Nog even wat gebeurtenissen in het kort:
- De wc was weer verstopt :)
- Het doucheraampje is naar beneden gekletterd, 3 verdiepingen hoog
- Er is een nieuw doucheraampje net geplaatst
- We moeten nog met Miss Onn praten over het doucheraampje
- Ik betaal niet voor het doucheraampje

Zo dat was kort en krachtig.
Hier nog even mijn adres voor mensen die een ouderwets, maar persoonlijk kaartje of brief willen sturen:

Tina Kats (Room 423)
271/293 Ake-Prajim 3 Road Soi 2
Muang-Ake (Project 1), Lak-Hok,
Muang, Patumtani 12000
Thailand

Foto's zal ik zo weer even uploaden via onderstaande link:
http://www.mijnalbum.nl/Album=WPTH7HU8#ZC6KRFDC

Groetjessssss xx